روضه و توسل به امام موسی بن جعفر علیه السلام اجرا شده شب هفتم رمضان ۱۴۰۱به نفسِ حاج‌مهدی رسولی

تو‌کاظمین آقا حاجتم و داده
مرغ دلم امشب تو‌پنجره فولاده

چه حرمی ،چه گنبدی
حس می کنی، تو مشهدی

آهسته گذاريد روي تخته تنش را
تا ميخ اذيّت نكند پيرهنش را

اصلاً بگذاريد رويِ خاک بماند
زشت است بيارند غلامان بدنش را

اين ساق به هم ريخته كِتمان شدنی نيست
ديدند روی تخته‌ی در، تا شدنش را

اين مرد الهی مگر اولاد ندارد
بُردند چرا مثل غريبان بدنش را

این مرد نگهبان که هیچ‌ حیا ندارد
بد نیست بگیرد جلوی آن دهنش را

*شیعیان آمدن‌ در جسر بغداد بدن‌ مبارک  رو‌ تحویل گرفتن..میگن میخواستن تحویل ندن شمشیر کشیدن بدن رو تحویل گرفتن.
توجسر بغداد انقدَر گل ریختن روی این بدن..شیعیان فهمیدن موسی بن جعفر کفن نداره..جمع شدن بدن مبارک رو تو هفت تا کفن پیچیدن...*

اين هفت كفن روضه‌ِ گودالِ حسين است
ای كاش نيارند برايش كَفَنش را

دولانور علی قیزی مقتلی
قان ایچنده بیر بدن آختارور

یولون اوسته قافله لنگ اولوب
باجی قارداشا کفن آختارور

«چادر میندازم رو‌پیکرت...»

نه پيرهنی داشت حسين نه كفنی داشت
مديون حصيرند مرتب شدنش را

*امام زین العابدین اطراف رو نگاه کرد کفن پیدا نکرد..اومد تو خیمه های ویران شده یه کهنه حصیر افتاده بود..زین العابدین حصیر و کشید آورد به زحمت از زیر بدن متلاشی شده ابی عبدالله رد کرد..*