زبانحال امام هفتم (ع)

ز بس به محبس هارون شکنجه دیدم من             رمق نمانده که گویم به جان رسیدم من               

فزون تر از همه زندانیان راه خدا                    بجرم حق طلبی شکنجه دیدم من

ایر بند گرانم چهارده ساله است                              از آنکه بر همه قفلها کلیدم من

مرا به وسوسه کی افکند زنی مکار                      از آنکه آئینۀ قادر مجیدم من

ز سوز زهر بنالم و یا زندانبان                            که زهر سیلی او بارها چشیدم من

بتازیانه چودست وی آشنا می گشت                  ز جان خسته خود دست می کشیدم من